AiÉÆÃa¸À¯ÉÆA¢µÀÄÖ ..- 77

ªÀiÁ£ÀªÀ d£ÀäªÀÅ Cw ¸ÀÄ®¨sÀªÁV zÉÆgÀPÀĪÀAxÀzÀÝ®è. ºÁUÁzÀgÉ EµÀÄÖ PÀµÀÖ¢AzÀ, d£Àä-d£ÁäAvÀgÀUÀ¼À ¥Á¥ÀUÀ¼À ¸ÀªÀPÀ½¬ÄAzÀ zÉÆgÉwgÀ§ºÀÄzÁzÀ F ªÀiÁ£ÀªÀ d£ÀäªÀ£ÀÄß O£ÀßwÃPÀj¹PÉƼÀÄîªÀÅzÀÄ ºÉÃUÉ ? JA§ ¥Àæ±Éß PÁqÀÄvÀÛzÉ. CzÀPÉÌ PÀȵÀÚ ¨sÀUÀªÀ¢ÎÃvÉAiÀÄ°è ºÉüÀÄvÁÛ£É :

AiÉÆÃUÀ¸ÀÜ : £À PÀÄgÀÄ PÀªÀiÁðt ¸ÀAUÀA vÀåPÁÛ÷é zsÀ£ÀAdAiÀÄ |

¹zÀÝöå ¹zsÉÆÝöåà ¨sÀÆvÁé ¸ÀªÀĸÀvÀéA AiÉÆÃUÀ GZÀåvÉÃ||

CAzÀgÉ AiÉÆÃUÀ ( ¸ÀªÀÄavÀÛvÉ) zÀ°è ¹ÜgÀªÁV ¤AvÀÄ, ¸ÀAUÀªÀ£ÀÄß vÀåf¹, dAiÀiÁ¥ÀdAiÀÄUÀ¼À£ÀÄß ¸ÀªÀÄvÀé¢AzÀ ¹éÃPÀj¸ÀÄvÁÛ PÀªÀÄðUÀ¼À£ÀÄß ªÀiÁqÀÄ JAzÀxÀð.

D¥ÀÆAiÀÄðªÀiÁtªÀÄZÀ® ¥ÀæwµÀÖA ¸ÀªÀÄÄzÀæªÀiÁ¥À:¥À櫱ÀAw AiÀÄzÀévï|

vÀzÀévÁ̪ÀiÁAiÀÄA ¥À櫱ÀAw ¸ÀªÉÃð ¸À ±ÁAwªÀiÁ¥ÉÆßÃw PÁªÀÄ PÁ«Äà ||

CAzÀgÉ ²æÃPÀȵÀÚ£ÀÄ ºÉüÀĪÀAvÉ  vÀÄA© ±ÁAvÀªÁVgÀĪÀ ¸ÀªÀÄÄzÀæPÉÌ ºÉÃUÉ ºÀ®ªÁgÀÄ PÀqɬÄAzÀ ¤ÃgÀÄ §AzÀÄ ¸ÉÃgÀĪÀÅzÉÆà CzÉà jÃw J;;D «µÀAiÀÄUÀ¼ÀÆ vÀ£ÉÆß¼ÀUÉ ®AiÀĪÁVgÀĪÀªÀ£ÀÄ ±ÁAwAiÀÄ£ÀÄß ¥ÀqÉAiÀÄÄvÁÛ£É. DzÀgÉ «µÀAiÀÄUÀ¼À£ÀÄß §AiÀĸÀĪÀªÀ¤UÉ F ±ÁAwAiÀÄÄ ¹UÀĪÀÅ¢®è.

CAzÀgÉ «µÀAiÀiÁ¸ÀQÛUÀ¼À£ÀÄß vÀåf¹, gÁUÀ-zÉØõÀ ¨sÁªÀUÀ½®èzÉ ¥sÀ¯Á¥sÉÃPÉë¬Ä®èzÉ PÀªÀÄð ªÀiÁqÀĪÀÅzÀµÉØà £ÀªÀÄä PÉ®¸ÀªÉAzÀÄ ²æà PÀȵÀÚ ºÉüÀÄwÛzÁÝ£É.

“ºÀzÁ ªÀiÁA¸ÀªÀÄAiÀÄ zÉúÀ ªÀiÁªÀiï

vÁ¸ÉÆà eÉʹ ¦æwÛ

ªÉʹ eÉÆà ²æÃgÁªÀiï ªÉÄÃ

ºÉÆÃvï £ÀªÀ ¨sÀªï ©üÃwà “

CgÉPÀëtªÀÇ ©nÖgÀ¯ÁgÀzÀ vÀ£ÀߣÀÄß CvÀåAvÀ ºÉZÀÄÑ ¦æÃw¸ÀÄwÛzÀÝ vÀįÁgÁªÀÄ£À£ÀÄß G¥ÀZÀj¸ÀÄvÀÛ DvÀ£À ºÉAqÀw gÀvÁߪÀ½Ã ºÉýzÀ ªÀiÁwzÀÄ !

CAzÀgÉ ‘ £À£Àß ªÀÄÆ¼É ªÀiÁA¸ÀUÀ¼À F zÉúÀzÀ ªÉÄÃ¯É ¤Ã£ÀÄ ElÖ ¦æÃwAiÀÄ£ÀÄß ²æÃgÁªÀÄ£À°è ¤Ã£ÀÄ Ej¹zÀÝ°è ¤Ã£ÀÄ F ¨sÀªÀ ©üÃwAiÀÄ£Éßà UÉ®ÄèwÛzÉÝ “ JAzÀxÀð.F ªÀiÁw¤AzÀ ªÀÄ£À¥ÀjªÀvÀð£É AiÀiÁV vÀįÁgÁªÀiï ²æà vÀÄ®¹ÃzÁ¸ÀgÁzÀgÀÄ.  dUÀ¢éSÁåvÀ “gÁªÀÄZÀjvÀªÀiÁ£À¸À “ zÀ PÀvÀÈðªÁzÀgÀÄ.

PÉ.« ªÀgÀzÀgÁd CAiÀÄåAUÁgï MAzÀÄ PÀqÉ ºÉüÀÄvÁÛgÉ.

| J°èAiÀĪÀgÉUÉ UÀ½¸ÀÄªÉ ºÀtªÀ£ÀÄ

C°èAiÀĪÀgÉUÉ ¸Àw¸ÀÄvÀjgÀĪÀgÀÄ

zÉúÀªÀÅ PÀĹzÀgÉ dgÉ drAiÀÄÄwgÉ

AiÀiÁgÀÆ PÉüÀgÀÄ PÀqÉUÀt¸ÀĪÀgÀÄ ||

CAzÀgÉ, zÉÊ»PÀ §®«gÀĪÀªÀgÉUÀÆ,¤ªÀÄä DyðPÀ §®«gÀĪÀªÀgÉUÀÆ ¤ªÉÆäA¢UÉ ¸Àw-¸ÀÄvÀgÁ¢AiÀiÁV §AzsÀÄ «ÄvÀægÉ®ègÀÆ eÉÆvÉVgÀÄvÁÛgÉ. DzÀgÉ PÉÆ£ÉUÉ ªÀÄÄ¥ÀàqÀj, zÉúÀ ²y®ªÁzÁUÀ J®ègÀÆ ¤«ÄäAzÀ zÀÆgÀ ¸ÀjAiÀÄĪÀgÀÄ.

ªÉÄð£À J¯Áè ªÀiÁvÀÄUÀ¼ÀÄ F zÉúÀ £À±ÀégÀ.. ²æà ªÀiÁvÉAiÀÄ £ÁªÀĸÀägÀuÉAiÉÆAzÉà ±Á±ÀévÀ J£ÀÄßwÛªÉ. £ÀªÀÄä£ÀÄß £ÁªÀÅ CªÀ½UÉ CAzÀgÉ D ªÀĺÁvÁ¬ÄUÉ ¸ÀªÀĦð¹PÉƼÀî¨ÉÃPÀÄ. F ¸ÀA¥ÀÆtð zÉúÀzÀ J¯Áè CAUÀUÀ¼ÀÄ vÁ¬ÄAiÀÄ ZÀgÀtPÉÌ- ZÀgÀt ¸ÉêÉUÉ C¦ðvÀªÁUÀ¨ÉÃPÀÄ. ±ÁAw ªÀÄAvÀæUÀ¼ÀÄ ºÉüÀĪÀÅzÀÄ EzÀ£ÉßÃ....

2-

NA || ¨sÀzÀæA PÀtÂÃð©ü±ÀäøtÄAiÀiÁªÀÄ zÉêÁB |

¨sÀzÀæA ¥À±ÉåêÀiÁPÀë©üAiÀÄðdvÁæB |

¹ÜgÉÊgÀAUÉʸÀÄÛµÀÄÖªÁUïA ¸À¸ÀÛ£ÀÆ©üB |

ªÀå±ÉêÀÄ zÉêÀ»vÀA AiÀÄzÁAiÀÄÄB |

N zÉêÁ ¥À«vÀæªÁzÀªÀÅUÀ¼À£Éßà £À£Àß Q«UÀ¼ÀÄ ±ÀæªÀt ªÀiÁqÀ°

N ¥ÀÆeÉUÉ CºÀð£ÁzÀªÀ£Éà ¥À«vÀæªÁzÀªÀ£Éßà £À£Àß PÀtÄÚUÀ¼ÀÄ zÀ²ð¸À°

ªÀiÁvÀÄ ªÀÄvÀÄÛ zÉúÀ KPÁUÀævɬÄAzÀ ¤£Àß ¥ÀÆf¸ÀĪÀ°è ¹ÜgÀªÁVgÀ°

¤£ÀßAPÉUÉ M¼À¥ÀlÖ F DAiÀÄĸÀÄì ¤£Àß ¥ÀÆf¸ÀÄ«PÉUÉ «ÄøÀ¯ÁVgÀ°

JóµÀÄÖ ZÀAzÀzÀ ªÀÄAvÀæªÉAzÀgÉ vÀ£ÀÄ ªÀÄvÀÄÛ ªÀÄ£ÀUÀ¼ÉgÀqÀÆ ¤£Àß ¸ÉêÉAiÀÄ°è vÉÆqÀVgÀ°.. ªÀÄvÁÛªÀ §zÀÄPÀÆ ¨ÉÃqÀ J£ÀÄßwÛzÉ.. ¥ÀgÀªÀiÁ£ÀAzÀªÀ£ÀÄß ¤ÃqÀĪÀ D §æºÀä£À°è °Ã£ÀªÁUÀĪÀÅzÀgÀ ªÀÄÆ®PÀ §zÀÄQ£À O£ÀvÀåªÀ£ÀÄß ¸Á¢ü¸À¨ÉÃPÀÄ. §æºÀäªÀ£ÀÄß ¥ÀqÉzÀªÀ£ÀÄ ¹ÜvÀ¥ÀædÕ£ÁVgÀÄvÁÛ£É. DvÀ£ÀÄ JAzÀÆ AiÀiÁªÀÅzÀgÀ ªÉÄÃ®Æ ªÉÆúÀUÉƼÀÄîªÀÅ¢®è. CAvÀå PÁ®zÀ°èAiÀÄÆ EzÉà ¹ÜwAiÀÄ°èzÀÄÝ §æºÀä ¤ªÁðtªÀ£ÀÄß ¥ÀqÉAiÀÄÄvÁÛ£É JAzÀÄ ²æà PÀȵÀÚ ºÉüÀÄvÁÛ£É. ¨sÀQÛ-PÀªÀÄð – eÁë£À AiÉÆÃUÀUÀ¼À ªÀÄÆ®PÀ ªÉÆÃPÀëªÀ£ÀÄß ¥ÀqÉAiÀħºÀÄzÀÄ JAzÀÆ CªÀ£Éà ºÉýzÁÝ£É..  “ ªÀĺÁ d£ÉÆà AiÉÄãÀ UÀvÀ: ¸À ¥ÀAxÁ ‘ JA§AvÉ ªÀĺÀ¤ÃAiÀÄgÀÄ £ÀqÉzÀ zÁjAiÀÄ£ÀÄß C£ÀĸÀj¹ ¨Á¼À¨ÉÃPÀÄ.  “ ¥ÀgÉÆÃ¥ÀPÁgÁxÀðA EzÀ0 ±ÀjÃgÀA“ JA§AvÉ ¥gÀjUÁV ¨Á¼À¨ÉÃPÀÄ. £Á£ÀÄ £À£ÀßzɯÁè vÀÈt ªÀiÁvÀæªÁVzÉ. ²æêÀiÁvÉAiÉÆ£§â¼Éà ¤d ¸ÀvÀåªÉA§ÄzÀ£ÀÄß CjvÀÄ ¨Á½zÀ°è ¨Á½UÉÆAzÀÄ ¸ÁxÀðPÀvÉ ®©ü¸ÀÄvÀÛzÉ.UÀ½PÉAiÀÄ°è ¥ÀgÀgÀ PÀµÀÖUÀ½UÁV MAzÀµÀÄÖ «ÄøÀ°gÀ°. ¥ÀgÀjUÁV «ÄrAiÀÄĪÀ ªÀÄ£À¸ÀÄì £ÀªÀÄäzÁVgÀ°. PÀªÀÄðzÀ §AzsÀ£À CµÀÄÖ ¸ÀÄ®¨sÀªÁV PÀ¼ÉAiÀÄĪÀAxÀzÀÝ®è. ¸ÀzÁ D ªÀĺÁvÁ¬ÄAiÀÄ zsÁå£À, d¥À. vÀ¥À, ¸ÀzÁZÁgÀUÀ¼ÀÄ  ¨sÀªÀ¨sÁgÀªÀ£ÀÄß vÀVθÀ§®èªÀÅ. K£À£ÀÆß vÀA¢®è.. K£À£ÀÆß MAiÀÄÄåªÀÅ¢®èªÉA§ÄzÀÄ ¸ÀvÀåªÉÃ. §zÀÄQUÁV ¤eÁxÀðªÀ£ÀÄß UÀ½¸ÉÆÃt. ¤eÁxÀðzÀ°è ¥ÀgÁxÀðPÀÆÌ MAzÀÄ ¥Á®£ÀÄß vÉUÉ¢qÉÆÃt. “ £ÀªÀÄäzÉä®è E°è CªÀ¼ÀzÉà J®è E°è “ JA§ w¼ÀĪÀ½PÉAiÀÄ §zÀÄPÀÄ ¥ÀgÀAzsÁªÀÄPÀÆÌ ªÉÆÃPÀëPÀÆÌ PÁgÀtªÁUÀ§®ÄèzÀÄ.

ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ… ಹನಿಗಳು

1

ಚಂದ್ರ ಕರೆದ .. ಬಾ ಇಲ್ಲಿ ಬೆಳದಿಂಗಳೇ..

ಹೂಂ ಬಂದೆ.. ಇರು.. ಎನ್ನುತ್ತ ಮಗ್ಗಲು ಹೊರಳಿದಾಗ

ಚಂದ್ರನಿಗೆ ಕಂಡಿದ್ದು ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ..!!

2

ಗಿಂಡಿಯ ತುಂಬಾ ಕ್ಷೀರ ಸಾಗರ

ದೇವರ ಪ್ರಸಾದವೆಂದು ಸ್ಡೀಕರಿಸಿದ್ದು

ಪರಸ್ಪರ ಒಪ್ಪಿತ ಪರಸಂಗ !!

3

“ಕರುಣಾಳು ಬಾ ಬೆಳಕೇ ಮಸುಕಿದೀ ಮಬ್ಬಿನಲಿ”

ಎನ್ನುತ್ತಾ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದವನು

ಇದ್ದಕಿದ್ದಂತೆ ಮೂಕನಾದದ್ದು ಏಕೆಂದರೆ

ಮತ್ತೊಬ್ಬಳು ಅಂಧೆ  ಅವನ ಕೈ ಹಿಡಿದಾಗ !!

4

ಅವಳು ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಬಿತ್ತಿ ಹೋದ ಸಾವಿರ

ನೆನಪುಗಳೆಲ್ಲವೂ ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಅಕ್ಷರಗಳಂತಿದ್ದರೂ

ಬರೆಯುವಾಗಿದ್ದ ತಾಳ್ಮೆ ಅಳಿಸುವಾಗ ಇರಲಿಲ್ಲ..!!

5

ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋದ ಮಾತುಗಳೆಲ್ಲವೂ

ಒಂದರ ಮೇಲೊಂದರಂತೆ  ನೆನೆಪಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ

 ಅವಳು ಹೇಳಿದ್ದು ಕೇಳಿಸಿತು.. “ ಇವತ್ತು ಉಪವಾಸ ” !!